Sevgili Okurlar,

Biraz zaman ayırıp bu satırları okuduğunuz için çok mutluyum. Ben "gerçek" hayatımda Hannover Yerel Mahkemesi'nde Barbara Salesch gibi ceza hâkimiyim, aramızdaki fark ise benim sarışın olmamdır... Aslında oldukça ilginç bir mesleği icra ediyorum, ancak bazı vatandaşlarımız için hayatın çok üzüntü verici olduğunu da sıkça görüyorum. Bazı örnekleri sizinle paylaşmak istiyorum:

Paul sokakta yaşıyor ve ancak kısa bir süre önce deliksiz ayakkabılara kavuştu.

Emine ise her gün defalarca bütün çöp kutularını karıştırıyor ve bulduğu yiyeceklerden cilt döküntüsü hastalığına kapıldı.

Henüz 12 yaşındaki Micha´yı ise her zaman Karstadt'ın altındaki köşede görebilirsiniz; çünkü eve gittiğinde babası onu acımasızca dövüyor.

Bu durumlarda yardım edebilecek çok sayıda iyi organizasyonlar var. Ancak onların Paul, Emine ve Micha gibi insanlara ulaşmaları artık pek mümkün değil. Sokakta yaşayan bazı insanlar yardım imkânları hakkında bilgi sahibi değiller. Örneğin Paul ayakkabısız resmi daireye gitmek istemiyor, Emine ise neredeyse hiç Almanca konuşamıyor ve Micha artık kimseye güvenmiyor.

Özellikle hiç bir şeye ve kimseye sahip olmayan bu insanları kendi başlarına bırakmak istemiyorum. Bu nedenle birkaç arkadaşımla birlikte bir dernek kurduk. İsteğimiz, doğrudan sokağa inmek ve yerinde yardım etmektir. Her şeyden önce acilen ihtiyaç duyulan giysileri dağıtmak, kış için sıcak tutacak bir battaniye vermek, biraz sağlıklı yiyecek sunmak ve özellikle de bu insanlarla konuşmak ve bizim ve diğer kuruluşların yardımları konusunda bilgilendirmek istiyoruz. Yapabileceğimiz çok şey var!

Aynı zamanda bir Uygulamalı Bilimler Üniversitesinde (Fachhochschule) ders verdiğimden, bu çalışmayı öğrencilerimle birlikte gerçekleştirmek istiyorum. Bu çalışmalarla bir taraftan Paul, Emine ve birçok diğer kişilere destek olmak ve bir taraftan da öğrencilerime hayatın diğer yüzünü göstermek istiyorum. Öğrencilerimin sıkça, lise diploması hediyesi olarak aileleri tarafından BMW yerine sadece Golf verildiği konusunda şikâyetlerini dinlemek zorunda kalıyorum. Birkaç gün parasız ve evsiz sokakta yaşamanın (aksi taktirde geçer not yok) insana insaf ve merhamet duygusunu aşılayacağını umuyorum. Günümüzün öğrencileri yarının liderleridir. Sonuçta diğer insanlara daha fazla saygı duyulmasının sağlanması bile önemli bir kazançtır.

Biz şimdi her ne kadar tescilli ve kamu yararına çalışan bir dernek olsak da, henüz çok küçüğüz ve yardımın %100 ulaşacağı bir biçimde hareket etmek istiyoruz. Bu nedenle, bambaşka yaklaşımları olan büyük kuruluşlarla rekabet içerisindeyiz. Özellikle başlangıç döneminde her türlü yardıma ve her Euro'ya ihtiyaç duyduğumuzdan size başvuruyorum. Bütün çalışmaları bizzat kendimiz boş zamanlarımızda ve tatillerimizde yapıyoruz. Derneğimiz sadece bağışlarla ayakta kalmaktadır.

Eğer hiç bir bürokratik işlem olmaksızın özellikle diğer bütün yardım kuruluşlarının dikkatinden kaçan "en alttaki" insanlara dolaysız ve aracısız bir şekilde yardım eli uzatılması düşüncesini paylaşıyorsanız, küçük bir bağışınız için içtenlikle seviniriz. Her bir Euro yardımcı olacak ve elbette isteğiniz dahilinde size seve seve bir bağış makbuzu verilecektir.

Eğer zamanınız varsa, beni Yerel Mahkemede ziyaret ediniz veya yaptıklarımıza katılınız...

Size iyi bir hafta ve her gün için bir gülümseme olanağına sahip olmanızı dilerim. Hayat güzeldir. 

Şimdilik elimize geçen eşya yardımları çok fazla olduğundan, daha fazlasını maalesef idare etme imkanına sahip değilim. Onun için lütfen kapının önüne torbalarla ve benzeri şekilde eşya yardımı birakmayın. Iyi niyetinizin farkındayım ve çok müteşekkirim, ancak komşular ile de bu konuda sorun yaşadım. Yardım etmek istiyorsanız buna gerçekten çok seviniriz, ancak şu anda parasal yardım amaçlarımıza çok daha iyi hizmet eder - lütfen kıyafet vs. yardımlarını şimdilik durdurun...